Page 6 - Mantra-15-WP html
P. 6
4
Innerlijke adem: méér
dan een symbolisch beeld Machteld Hamaker
Wanneer ik aan adem denk, denk ik aan letterlijk ademen, longen, lucht
en zuurstof, maar vaak zien we innerlijke adem over het hoofd. Innerlijke adem als beeld van ruimte hebben om te zijn wie je bent, een symbool van psychologisch voldoende lucht kunnen krijgen, er mogen zijn. Maar is dit slechts een symbool?
We kijken in onze westerse maatschappij veelal naar wat we aan de buiten- kant kunnen zien, en vergeten meer dan eens dat lichaam en geest één zijn. De innerlijke adem heeft in de gangbare medische wetenschap geen plaats, terwijl deze zonder dat je het in de gaten hebt, een zwaarwegende invloed kan hebben op niet alleen de fysieke adem, maar op je hele psychische en lichamelijke functioneren. De gevolgen kunnen verstrekkend zijn.
Een aantal maanden geleden heb ik dat aan den lijve ondervonden, toen ik per toeval ontdekte dat mijn psychische adem meer dan twintig jaar zoek was geweest na een nare gebeurtenis op de basisschool. Hoe sterk dat mijn letterlijke adem en alles wat daarmee te maken heeft, heeft beïnvloed, wil ik aan de hand van mijn persoonlijke ervaringen laten zien, en daarmee duidelijk maken hoe inner- lijke adem en fysieke adem een geheel vormen en als één functioneren.
De innerlijke adem ontnomen
Mijn basisschooltijd is geen gemakkelijke geweest. Ik ben het grootste deel van die tijd gepest, vanaf de kleuterschool totdat ik aan het eind van groep zes vanwege het pesten naar een andere school ben gegaan. Mijn ouders hebben meerdere keren bij de directeur van de school gezeten om te situatie aan te kaarten, maar kregen alleen de boodschap: „Dit is een christelijke basisschool, hier wordt niet ge- pest.” Achteraf, toen ik van school ging, bleken
Mantra 14 – Ego
